İlk evlilik yıldönümlerinde babam elinde bir paketle geliyor eve. Annemin bir beklentisi yok, belki diyor yüzüktür, küpedir, kolyedir, öyle bir şeydir. Ama bir takı için fazla büyük kutu. Hemen oracıkta açıyor paketi. Hemen oracık dediği yer neresi bilmiyorum, ama annem anlatırken öyle anlatıyor; “Hemen oracıkta açtım paketi” diyor, içinden tek bir kristal çay bardağı çıkıyor paketin. Gülüyor annem. “Kaşıkçı elması çıksa kutudan böyle sevinmezdim” diyor.
O yıl sadece o çay bardağıyla çay içiyorlar. Bir yere gitmele ri gerektiğinde, yanlarında götürüyorlar bardaklarım. Misafirlikte çay içecekleri zaman bardağı çıkartıp, “Bize şuna koyuverelim” diyorlar usulca. Bir iki dalga geçen, “Deli misiniz, siz?” diyen çıkmıyor değil akrabalar, eş dost arasından ama işin ciddiyetini anlayıp kabul ediyor insanlar zamanla Bir zamanlar alaya aldıkları şey zamanla hürmete dönüşüyor.