Hasan Hüseyin Korkmazgil e değinelim. 1950 li yıllarda Afşin’de öğretmenlik yaparken Nazım şiirlerini okumakla suçlanıp görevinden atılmış, üç yıl hüküm giymiş, belki de bu yüzden şiirlerinde sıkça Nazım’a değinmiş. Hapis yıllarında Nazım Hikmet, Aziz Nesin gibi toplumcu şairlerle içli dışlı olmuş.
1920 li yıllardan sonra
Nazım Hikmet Ran ın öncülüğünde başlayan toplumcu-gerçekçi akım,
Ahmed Arif gibi başarılı yazar ve şairlerle zirveye taşınmış. Bu akımın en başarılı şairlerinden biri de bana göre
Hasan Hüseyin Korkmazgil Şiirlerini aşk ve sevgiyle kısıtlamayan bu şairler şiirlerinde dönemin toplumsal sorunlarına, Anadolu kültürüne, yoksulluğa, yaşam mücadelesine, eğitimsizliğe, işçi ve köylülerin sömürülmesine, eşitsizliğe, baskıya değinir. Yani oldukça gerçekçi ve hayattandır yazdıkları dizeler. Diyalektik bu şiir anlayışının özünü oluşturmuş sık sık patron-işçi, esaret-hürriyet, sömürü ve başkaldırı temalarını kullanmışlar.
özeleştiri yapmam gerekirse kötü bir şiir okumaktan hoşlanmadığım için şiire pek yakın değildim son zamanlara kadar. Toplumcu gerçekçi yazarları gerçek anlamda okumaya başlayınca sevdiğim akımın bu olduğunu anladım ve
Acıyı Bal Eyledik bitirmek istemediğim kitaplardan biri oldu.
Toplumu anlatan ve bu kadar iyi çözümleyen bir kitap okumak keyifliydi. Sanırım sanatın toplum için olduğuna inananlardan biriyim diyebilirim. Çünkü yazılanlar, çizilenler insanda bir yankı uyandırmalı ve insan yoksa eserlerin değeri kalır mı bilmem.
Son olarak bu kitaptan dizelerle bitiriyorum:
“Sen olmasan öldürmek ne
Çürümek ne zindanlarda
Özlem ne ayrılık ne
Yokluk ne yoksulluk ne
İlenmek ne dilenmek ne
İşsiz güçsüz dolanmak ne
Gün gün ile barışmalı
Kardeş kardeş duruşmalı
Koklaşmalı söyleşmeli
Korka korka yaşamak ne
Kahrolasın demiyorum
Kahrolma da
Gör beni.”
Acıyı Bal EyledikHasan Hüseyin Korkmazgil · Bilgi Yayınevi · 20161,692 okunma