Yukarıya baktı, kurtuluşa, daha önce göremediği yere baktı. Yaşamayı aramaktansa yaşamayı seçti. Bunca yıl aradığı yanı başındaymış her gün kurtarılmayı bekleyen ruhunu, öldüren yine kendisiymiş. Mutluluk aramakla bulunan bir şey değilmiş, bi kitapla bi gülümsemeyle bi sohbetle bi kahveyle bi müzikle bi kediyle bi sarılmayla bi anla; yaşadığımız yüzümüzü gülümseten herhangi bi anla mutlu olabilirmiş insan. Bunca yıl mutlu olmak için usanmadan büyük şeyler beklemiş. Böyle gariptir işte insanoğlu beklemek zor der ama ömür boyu mutlu olmayı bekler...
elif..
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.