“…Hayatı boyunca ‘Eden’, ‘Martin Eden’ ya da yalnızca ‘Martin’ olarak çağrılmıştı. Bu yüzden ‘Bay Eden’ diye çağırılması onu heyecanlandırmıştı. Asıl o ‘Bay!’ kelimesi... Bu, ona göre kesinlikle iyiye işaretti. Zihni devasa bir karanlık odaya dönüşmüştü sanki. Yaşamına dair sonu gelmek bilmeyen görüntülerin bütün bilincini ele geçirdiğini fark etti: ocak ağızları, baş kasaralar, kamplar, kumsallar, kodesler, meyhaneler, intaniye ve gecekondu mahalleleri. Bütün bunları birbirine bağlayan ilişki de, çeşitli durumlarda kendisine hitap edilme biçimiydi.”
Sayfa 11Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.