Yastığının kenarında duran kitabı aldı, okumaya başladı. Gergin sinirlerini ancak bu yolla yatıştırabilir diye düşündü. Kitapta kaldığı yerden devam etti. Devam ettiği satırlar sanki kendisine bir mesaj veriyordu. "Havaya fırlatılan taş konuşabilseydi, mutlaka kendi isteğiyle yolculuk yaptığını söylerdi. İnsanoğlu da aynıdır. İnsan, kaderin çizdiği ince çizgide cambazlığa soyunurken, yaptıklarıyla övünür. Alnında, saniyede bin hüküm fırlatan mancınıkları görmezlikten gelir.
Sayfa 27Kitabı okudu
·
174 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.