Bu köy çardağına dönmüş teslimiyette ölenin açıklaması hazırmış, "Çok içerdi rahmetli amma o da kader, o derdi de rabbim verdi, içti de sefalanmadı ya kendi canını içti, bunlar ona orada kefaret olur, tembele ayrı menü, divaneye ayrı menü, sokak kadınına ayrı, bebekken ölene ayrı, genç göçene ayrı menü " İşte insan ölülerini kendi terazisi ile tartıyormuş. Müptelaya "kimse ye zararı yoktu, şahsî günahtır, Allah affeder" deniyor, küfürbaza, tembele "fevrî idi, her şey dilindeydi, kalbi temizdi, dediğini ettiğini arkasını dönesiceye unuturdu" deniyor, soyun sopun bozukluğundan, o anadan babadan o yoklukta zaten ne olunabileceğinden yaşarken kimseye göstermediği hüsn-ü niyet ve lenger endâz-ı mehâbeti saçıyor, deliye, divâneye, "ah kader", zina edene, "eh o da yetim hakkı yemedi ya, şen adamdı, güldürdükleri kefarettir" deniyor, eli uzuna "ah etrafa çok faydalıydı, yaptı etti amma hep dağıttı, etraf gani feni oldu, kendinin adı çıktı, hayır hasenat için yaptı eli pek açıktı, aldığı dualar ona yeter..." diyor diyor herkesi bir sebep köprülerden aşırıyor, istemediğini Siccin'e yuvarlıyormuş.
Sayfa 120
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.