“Hayattan kaçtığını, her geçen gün kederli, dertli bir adam olduğunu görüyorum, üzülüyorum.”
“Üzülme…” dedim. “Her şey iyi…”
“Mutlu görünmüyorsun,” dedi. “Mutlu olmaya çalış.”
“Benim için hayatın amacı mutluluk değil,” dedim. “O yüzden benim mutlu olmadığımı, hayattan kaçtığımı zannediyorsun… Bana huzur veren başka bir hayatın eşiğindeyim...”
“İyi… Bize de anlat o hayatı… Gerçekten merak ediyoruz.”
“Siz kimsiniz?”
Sayfa 202Kitabı okuyor
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.