Çocuklar dışarı çıktıktan sonra kahvelerini içerken Erik karısına bakarak sordu: “Ee, Bel nasıl buluyorsun onu?”
“Ürkek bir kuş,” dedi Klara-Bel gülümseyerek, “ve onu yakalamış olduğum henüz kesin değil. Yanlış bir hareket elimden uçup gitmesine yeter. Evet Erik, kafamı zorlayacak kadar düşünüyorum yine. Beni kuşkuya düşürüyor Ruth. Resmen başımı döndürüyor diyebilirim. Karmaşık bir örgü motifi gibi.”
“Kuşkuya düşürmek mi? Hayır, Bel, tam tersi. İnsan onunla neye gücünün yeteceğine veya yetip yetmeyeceğine dair yeninden kendinden emin oluyor. Unutulmuş, paslanmış güçlerini yeniden tazeliyor. Ve böylece yeniden yaşama dair o büyük güveni duyuyorsun, kendine olan eski inancını tazeliyorsun.”
Sayfa 80 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.