Kitabı okurken kendini "leyla ile mecnun" izler gibi hissettim. İzleyenler bilir, Leyla ile Mecnun" icerisinde trajedi besleyen bazen aglatan cogu zaman gulduren absürt bir komedi idi. Murat Menteş de bu tarzı romanda kullanmaya çalışmış. Son zamanlarda okuduğum en "degisik" roman diyebilirim.
Her satır hatta her kelimesi için uzunca düşünülmüş bir roman bu sebeple "Eh be Menteş bu kadar kasmanın ne alemi vardı!" demeden gecemedim. Hani bir kız güzelleşmek için makyaj yapar ama makyajı ne kadar abartırsa o kadar çirkinleşir ya çoğu yerde bu hisse kapıldım. Söz oyunları canımı sıktı... absurt komedi bir diziye hayran olmama ragmen bu Bu tarzda yazilmis bir romanin tarzım olmadığını anladım. Üzgünüm Menteş. Ayşe Arman'in pazarlığı kimseyi sevemedim. Sen de buna dahilsin.