Bunları geçecektik, üzülmek yoktu, sıkılmak yoktu, yılgınlık, karamsarlık, umutsuzluk yoktu. Bir şey çökerken, o çöküntünün içinde yeni filizler oluştururdu. Karamsarlık iyimserliği, umutsuzluk umudu doğururdu. Yarınlar, zor günlerin karnında güzel yarınlara gebeydi. Buna inanıyordum.
Sayfa 19
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.