Elias ortaçağda insanların kendilerini teknolojik ve ekonomik durgunluk batağından kurtarmaya başladıklarını belirtiyor. Takasın yerini giderek parayla alışveriş aldı, belli bir para biriminin geçerli olduğu ulusal toprakların genişlemesi de bu süreci destekledi. Romalılardan bu yana ihmal edilmiş yollar yeniden yapılıyor, böylece malların yalnızca sahillere ve ulaşıma elverişli ırmak kenarlarına değil, ülkenin iç bölgelerine de gitmesi sağlanıyordu. Toynakları parke taşlarından koruyan at nalları ve ağır yükleri çekerken zavallı hayvanı boğmayan boyundurukların kullanılmaya başlanmasıyla, atlarla taşımacılık daha verimli hale geldi. Ortaçağın sonlarına doğru tekerlekli arabalar, pusulalar, saatler, çıkrıklar, ayaklı dokuma tezgahları ve su değirmenleri de mükemmelleştirildi. Ve genişleyen zanaatkarlar zümresi içinde bu teknolojileri uygulayacak özel uzmanlık dalları gelişti. Bu ilerlemeler iş bölümünü ilerletti, artık ürünleri artırdı ve değişim mekanizmasının daha işlek çalışmasını sağladı. Yaşamın insanların önüne çıkardığı pozitif toplamlı oyun seçenekleri giderek artıyor, sıfır toplamlı yağmacılığın çekiciliği de azalıyordu. Fırsatlardan yararlanmak için, insanların gelecek planları yapmaları, dürtülerini kontrol altına almaları, duruma başkalarının gözünden bakabilmeleri ve sosyal ağlarını geliştirmek için gerekli diğer toplumsal ve bilişsel becerilerini uygulamaları gerekiyordu.
Sayfa 97Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.