Gelde bunu hız çağına anlat…
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen. önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretlı çalışıyorsun: sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hálá upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli, Sürekli bir adım somrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir supürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı"
Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Birde bakarsın ki adım adım bürün yolu bitirmişsın. Nasıl oldugunu ardamadan ve yorulmadan.
Sayfa 43Kitabı okudu
··
237 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.