“Siz niçin hiç kitap yazmadınız?” diye aniden sordu Ruth pencerenin yanından.
“Hiçbir zaman bunu beceremediğim için. Ben kitap yazmaktan anlamam Ruth. Ve bana her zaman kitaplar ölü gelir, söylenen söz canlıdır. Ve korkarım sen de bunu hiçbir zaman anlamayacak, hiçbir zaman yazamayacaksın, benim zavallı çocuğum.”
“Ben mi? Ben zaten istemiyordum. Ben başka şeyler istiyorum.”
“Sen ne istiyorsun?”
“Bir masal anlatmak. Tek bir tane. Her şeyin içinde olduğu tek bir tane. Ama sözcüklerle değil.”
“Bir şeyi aktarmak istiyorsan yazmalı veya söyleyebilmelisin, resim ya da yontu yapabilmelisin.”
“Daha iyi bir yolu olmalı!” dedi Ruth.
“Eğer herkese seslenmek istiyorsan böyle olmalı. Yoksa insan bunları sevdiği insanların gözlerinden de okuyabilir pekâlâ”
Sayfa 140 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.