Huzurevinden aradılar.Rıfat’ın babası ayağına çengelli iğne batırmıştı.Sağ ayağı sargılar içinde yatağında yatıyordu.
Batırmadım !.. diye itiraz etti ihtiyar, “ çengelli iğne taktım ,ben çocukken anacığım çarşafların , yorganların baş kısmıyla ayak kısmı karışmasın, yorgan kaymasın diye çengelli iğne takardı.
Rıfat, “ iyi ama baba, sen yorgan değilsin, çarşaf değilsin!. dedi, babasına baktı. Bakar bakmaz da, başıyla ayağını değil belki ama ,hayatının başıyla sonunu karıştıran bir ihtiyara baktığını anladı.