Yüreğim parça parça, gözyaşlarıyla okudum. Stalin zulmünü, savaşın kanlı yüzünü, acısını, kayıplarını, cephedekileri ve geride kalanları tüm çıplaklığıyla ortaya koyan şahane bir kitaptı. Günlük hayatta yargılayacağımız davranışları bile Aytmatov öyle güzel ve duygulu anlatmış ki, herkesle, herkesle empati yapacak bir nokta muhakkak buluyorsunuz. Aradan neredeyse bir asıra geçmiş olmasına rağmen acımız hiç geçmedi. O savaş hâlâ devam ediyor.. Kitapta da sık sık tekrar edildiği üzere "keşke savaş hiç başlamasaydı."
