Rüya, ey rüya! Şiir yazdığımız sürece çıkıp gitmeyiz, gecedeki gündüzümüzün ara bölgesinde kalmakta direndikçe, birbirimize rüyalardaki bütün umutları, özlemin bütün beraberliklerini, aşkın bütün umutlarını armağan ederiz ve işte bu yüzden, benim küçük kardeşim, bu umut aşkına, bu özlem aşkına artık ayrılma benden; senin adını, gölge yapan adını bilmek istemiyorum, seni yola çıkış için de, geri dönüş için de çağırmak istemiyorum fakat artık çağrılamazken ve çağrılmadan yanımda kal ki aşk da mutlak olduğuna ilişkin bütün o müjdelerle beraber kalsın
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.