Ölmek varken neden hayatta kalıp bu işkenceyi çekmeli?
Ölmek beni benden sürmek demek,
Sylvia bense, ondan uzaklaşmak kendimden uzaklaşmaktır...
Ölümcül bir sürgün bu.
Sylvia'yı göremezsem, ışık ışık olabilir mi
Sylvia yanımda olamazsa, ne işe yarar neşe?..
Onun yanımda olduğunu hayal etmem,
Mükemmeliyetinin gölgesiyle beslenmem yetecek mi?
Geceleri Sylvia'nın yanında olmadıkça,
Müzik yoktur bülbül şakımasında,
Gündüzleri Sylvia'yı seyretmedikçe
Görülecek hiçbir gün yoktur bana.
O benim varoluşumdur; ben, ben olamam,
Onun saf etkisi altında beslenmedikçe, aydınlanmadıkça,
Onun tarafından ağırlanmadıkça yaşayamam.
Dük'ün ölümcül hükmünden kaçmakla
Ölümden kaçmış olmuyorum.
Burada kalırsam ölümü bekleyeceğim,
Ama kaçarsam, hayattan kopup gideceğim.