Zweig ın Korku kitabında korkuyu nasıl hissettiysem bu kitabında da aldatılmayı o kadar iyi hissettim. Usta yazar duyguları, insanın iç dünyasını… Esasen insanların maskeleriyle yaşadığı bir dünyadayız ve yazar maskelerin ötesini sayfalarına her zamanki gibi ustalıkla yansıtmış. Peki bu ustalığı sağlayan nedir? (Bu soruya en son gelicem. Kitaba devam edersek.) Kendimi yağmur altında sırılsıklam buldum, üşüdüm, yoruldum… Sayfalar geçti umutlandım, utandım, aldandım… Yazarın kalemi, atmosferi içerisinde 71 sayfa akıp geçti. 7.5/10 verirdim. Üstteki sorumun cevabına gelirsek: İnsanlar en derin duygularını ince detaylarla yansıtırlar. Okurken kulağa basit gelip geçen ancak yakalaması ve kağıda dökmesi zor detayları yakalayıp sayfalara yalın bir şekilde dökebilmesi onu usta eserlerini ölümsüz kılıyor. Kitaptan bir alıntıyla bitireyim “Daha hayattayken ölmüş olmayı…” S.32
Nefes alabilmek yaşamak mıdır?
Hayattayken ölmüşsek bu farkındalık hayata dönmemizi sağlayabilir mi? Yeterli mi?