Üstünlük derecesi "aristos" (en iyi, en mükemmel, en yetenekli), Homeros destanlarında sıkça geçer, çünkü savaşta herkes, özellikle de savaşçı, elinden gelenin en iyisini yapar. Dolayısıyla bu kavram cesareti, savaşma ve hatta kavga etme yeteneğini, aynı zamanda soyluluğu ve gücü ifade eder. Kavramın ifade ettiği bu anlamların ondan türetilen günümüz toplumsal kavramıyla hiçbir ortak yanı yoktur. Kişi, seçkin bir çevrede doğduğu ve dolayısıyla mülkiyeti, kültürü ve ailenin tarihsel belleğini içine alan uzun süreli bir geleneğe sahip olduğu için değil, sürekli kendini kanıtlamak suretiyle en iyilere (Erken Yunan soylularına) mensup olurdu. Soy, bu sosyal rekabette öne çıkmış ve ün kazanmış bir baba ya da atayı anmak anlamına geliyordu. Böyle bir soy, ayrıcalık anlamına gelmezdi, çünkü karanlık yüzyılların yerel olarak sınırlanmış, karmaşık Erken Yunan toplumunda rekabet her daim yeni kazananlar ve yeni şöhretler yaratabilirdi.
Sayfa 78 - Runik KitapKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.