Kahramanlık çağlarında duygusallığa yer yoktu, hâlâ da yoktur; İspanya ya da Portekiz için dünyaları fetheden o gözüpek fatihler, krallarından pek az teşekkür almuşlardır. Kolomb, Sevilla'ya zincire vurulmuş bir halde döner, Cortés gözden düşer, Pizarro öldürülür, Pasifik Okyanusu'nu keşfeden Nuñez de Balboa'nın boynu vurulur; Portekizli savaşçı ve şair Camões, rezil eyalet memurlarının iftirasına uğrar ve büyük yoldaşı Cervantes gibi, gübre yığınını andıran bir zindanda aylar, yıllar geçirir. Keşifler, çağının büyük nankörlüğüdür: İspanya kraliyet hazinesi için Montezuma'nın altınlarını çalan, İnkaların hazine odalarını soyup soğana çeviren tayfa ve askerler, yurda döndüklerinde, Cadiz ve Sevilla'nın liman sokaklarında, bitli, sefil, hasta dilenciler ve sakatlar olarak perişan halde sürünür, sömürgelerde ölmemeyi başaranlar, memlekette uyuz köpekler gibi bir kenara atılır. Öyle ya, bu isimsiz kahramanların hizmetleri, güvenli saraydan dışarıya adım atmamış, zenginlikleri kendi ceplerine akıtmayı pek iyi bilen asilzadelerin umurunda mıdır sanki? Onlar saray asalakları, adelantado* olarak yeni eyaletlerin valiliğine getirilir, ceplerini altınla doldurur ve yıllarca fedakârlık edip bitkin düştükten sonra memlekete dönme budalalığını gösteren sömürge savaşçılarını, subaylarını arpalıklarına giren can sıkıcı yaratıklar olarak bir kenara iterler.
Sayfa 60 - 61. adelantado: (İsp.) Vali.Kitabı okudu
·
91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.