Dino Buzzati, İtalyan romancı, öykü yazarı, ressam, şair ve gazeteci. Lakabı İtalyan Kafka olan yazar,
Franz Kafka yı kendisi de örnek alarak bu yola girmiş ve birçok önemli eserinde onun etkilerini bizlere göstermiştir.
Askerlikle ilgili yapmış olduğu görevlerden dolayı birçok ülkeye gitmiş olan yazarımız, eserlerine de askeri bilgi ve tecrübelerini yansıtmıştır. Şu an incelemesini yaptığım
Tatar Çölü kitabı da yine Addis Abeba da iken 1939 yılında yazmaya başlamış ve 1940 da yazımı tamamlamıştır. 2. Dünya Savaşında bir savaş gemisinde görev alan yazarımız, bu kitabın Fransızca diline çevrilmesi ile birlikte tüm dünyaya adını duyurmaya başlamıştır.
Kitap, Le Monde ye göre son yüzyılın en iyi 29.kitabıdır. Zamandan kaçış ve varoluşculuğun askeri dünyaya aktarımı kitabın ana konusu olabilir.
Tatarlar kimdir? Moğollarla birlikte federe olmuş, Orta Asya da yaşayan göçebe bir topluluktur. Ama bu Tatarlarla romanın bir alakası yoktur. Askeri bir tehdit, zalim, savaşçı ve bilinmeyen bir halkın istilası fikrini çağrıştırmak için Tatarların adını kullanıyor. Tatari kelimesi, cehennemin isimlerinden biri olan Tartarus'la uyumsuzluk nedeniyle çarpıtılarak Tartari'ye dönüştürülmüştür. Ona da bir gönderme var.
Kitaptaki ülke kurgusal bir ülkedir. Teğmen Giovanni Drogo'nun subay olduğu ve şehirden çok uzaktaki Bastiani Kalesi'ne ilk ataması olarak atandığı andan itibaren hayatını konu alıyor. Konular Drogo nun çevresinde gerçekleşiyor. Tatar çölünü gören bir kaledir bu kale ve eskiden çok saldırılara şahitlik yapan bu kalede artık sessizlik hakimdir.
Burada ilginç bir bakış açısı göreceksiniz arkadaşlar. Normalde kimse savaşın olmasını istemez, kimsenin ölmesini istemez ama burada durum tam tersi. Bu kalede görev yapan tüm askerler ölmek, kahraman olmak, savaşmak, Tatarlarla yüzleşmek ve kaleyi tekrar duyulur ve önemli hale getirmek istiyorlar.
Bir sahne beni Kemal Sunal ın şafak değil, başak parola sahnesine götürdü. Büyük ustanın ruhu şad olsun. Parolayı söyleyemeyen bir asker vurularak öldürülüyor.
Drogo, 30 yıl boyunca hizmet ediyor, hayatlar boşa gidiyor, bazı dostları ölüyor, bazıları kaleyi terk ediyor vs ve beklenen saldırı sonunda gerçekleşiyor.
Varoluş sancısını görme amacıyla bakılırsa değerli bir eserdi. Ayrıca korkularla yüzleşme açısından da bakarsak yine değerli bir eserdi. Drogo, ölümü değil, ölüm korkusunu yendi. Bu onun varoluşsal amacı olmasa da bunu başardı. Sonuyla ilgili birçok mesaj çıkarabilirsiniz arkadaşlar.
Tatar Çölü kitabından ilhamla oluşturulmuştur. Bu arada 1976 yapımı filmini izledim. O da iyi bir film olmuş. Uyarlamada ciddi farklar olsa da senaryo ediş biçimi başarılı idi.
Genel anlamıyla konu kalede geçiyor. Sıkıcı idi. Savaş çerçevesinde olduğu için hep askeri mevzular oluyor ve belli bir süreden sonra sıkılıyorsunuz. Verdiği mesaj çok net değil, araştırmadan okuyunca havada kalabilir.
Kitaba puanım 7.
