Öyle ya..Yoktan var oluyordunuz birdenbire.Ancak bir kere var olduktan sonra,yokluğu yaşayamadığınız için,var olmanın değerini kavramak güç olabiliyordu kimi zaman.Belki de en iyi kavrayışa,yokluğa yeniden yaklaşırken ulaşıyordunuz.İki yokluk arasındaki bir çizgiydi yaşam ve en temel mutluluk, bu çizginin üzerinde olabilmekti galiba.
Sayfa 58Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.