Hoşçakal Martin sen Başardın.
Kitabı üç günde okudum Düşüncelerim soğumadan incelememe geçeyim.
Öncelikle kitap çok güzel benim eleştirim kitabın güzelliğine değil , sosyal medyada cok farklı öne çıkmasına. Biraz fazla vazgeçilmez kitap olarak tanıtıldığını sanıyorum.
O kadar çok reels gördüm ki bende kitabın senaryosu olayları çok farklı insanı ters köşe yapacak bir metin okuyacağıma inandırmıştı.
sefillerin 
Sefiller (2 Cilt Takım) mücadelesi , yoksulluğu , 
Monte Cristo Kontu – 2 Cilt ‘ un intikamı veya başarısı gibi sıradışı bir beklentiyle başladım. Yazar 
Jack London ‘ ın 
Beyaz Diş (Beyaz Diş) kitabını okumadıysanız mutlaka okuyun. Ben o kitaptan çok daha fazla etkilenmiştim hatta çok uzun bir süre üzerine kitap koyamadım. Bu kitap sadece güzel bi klasik aynı formatlar , aynı konulR …
Kitap ; Baş karakterin kendini bulma , potansiyelini keşfetme , bulunduğu sosyal sınıftan dışarı çıkabilme hikayesiydi.
Daha iyisini yapmaya inanma hikayesi.
Bir amaçla başladı hikaye ve amacın olduğu yerde hayat insana sarılır .
İnsan zorluklarla boğuşur yenmeye çalışır.
Çözüm yolları arar mutluluğa inanır.
Mutsuzluğu o anlık yenene kadar kapının önünde bekletir.
Hepsi , hedeflenen amacın varlığıyla yaşanır.
Ve bunların hepsi yaşandı.
yazar hedefine ulaştığında, bunu cok zorlu yollarla başardığında zirvede umutsuzluk hayal kırıklığı ve tükenmişlik sendromuyla yalnız kaldı.
Başardı ve amacı bitti orda.
Martin kapıda beklettiği mutsuzluğu geri getirdi .
Kitapta işlenen konular bunlardı. (Kısaca)
Yazarın hayat hikayesinden kesitleri yazması güzeldi. Yazarı bende ölümsüzleştirdi empatimi somutlaştırdı.
Hikayede en sevdiğim karakter martinin ablası oldu . Ablasının kardeşine bağlılığı her fırsatta onu kollaması elinde olmasa da ona yemek para vermeye çalışması yüreğime dokundu .
Çünkü bundan önce 
Büyük Umutlar (Büyük Umutlar) kitabını okudum. Oradaki baş kahraman PİP ile ablasının ilişkisi gözümde canlandı .
Kadının süreekli Pip’i büyüttüğünü söyleyerek yüzüne vurduğu. Sokaktan almış gibi muamele ettiği satırları hatırladım. Kötü örnekten güzel örneğe sıçramak mutlu etti. O yüzden sempatim coğaldı.
Martin’ in şiirlerini dinleyen onu destekleyen belkide inanan tek arkadaşının erken veda edip ayrılmalarına da üzüldüm. Bu kitapta sevdiğim en güzel iki karakter Martin’in ablası ve arkadaşıydı.
Her klasikte olduğu gibi akımları fikirleri tartışılan konuları okumak keyifliydi.
Dönemin siyaseti, özellikleri, toplumsal yapısı dolu doluydu.
Ruth un ailesi klasik aileydi . Dünyadaki birçok insan birbirlerine paraya göre değer veriyor. Malesef insanlar acımasız.
Kitabın sonu da şaşırtmadı. Martini farklı bi son bekleyemezdi unutmayacağım güzel bir kitap daha bitti.
Hoççakal Martin
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.