Ama şu bir gerçektir ki, toplum da tıpkı insan gibidir. İnsanın şuur (bilinç) altında olduğu gibi, toplumun ruh derinliklerinde de, tâ ilk atalarımızdan beri gelip biriken, derinlerde uyuyan nice karanlık içgüdüler vardır. Bunlar, zaman olur, fırtınaların su yüzüne çıkardığı çamurlar gibi harekete gelirler. O zaman bilinç ve sağduyu; aklın ve mantığın değil, tarih öncesinden gelen, fakat içimizde yaşayan kaba, ilkel insanın dili ile konuşur. İşte zaman zaman toplum içinde toptan öldürmelere, kanlı zulümlere, yahut da nebilere, ululara, kahramanlara, halk adamlarına karşı suikastlara girişen insanlar, bu ruhun harekete geldiği, bu dili konuşan insanlardır. İnsanlık, çok defa, nebilerine, kurtarıcılarına karşı da vefasızdır.
Sayfa 251
·
1 artı 1'leme
·297 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.