Benim yaşımda yalnız yaşamanın ne olduğunu bilemezsiniz. Akşamüstü, evde, ateşin karşısında, yalnızlık, o vakit bana öyle gelir ki ve yeryüzünde yapayalnız, meçhul şeyler, belirsiz tehlikelerle çevrili, müthiş surette yalnız ve tanımadığım komşumdan beni ayıran duvar, penceremden gördüğüm yıldızlar kadar onu benden uzaklaştırır. Beni humma ile karışık derin bir korku sarar ve duvarların sükutu beni dehşete düşürür. İçinde yalnız yaşanan odaların sessizliği ne kadar derindir ve ne kadar korkunç! Bu yalnız vücudun değil, ruhun etrafını da çeviren bir sükuttur ve mobilyalardan biri çıtırlayacak olsa, insan iliklerine kadar titrer;çünkü bu ıssız odada hiçbir gürültü memul(tasarlanan, umulan) değildir.