Şimdi sorulabilir: bir insan kendi öznesinin başka özneler yanında ne kadar olduğunu tahmin ediyor, o bireysel hayat mücadelesi için gücünün ne kadarını kullanıyor? Bazıları şimdi zamansız ve kişisel olmayan meselelerin güneş sisteminde sonsuz mutluluğa ulaşmak için ihtiyaçlarının Stoacı dar sınırları içinde öznesini unutabildiği ve sıyrılabildiği o tabakaya hemen ve kolayca yükselecektir. Bir başkası öznesinin etki ve ihtiyaçlarını her yana çekiyor ve bu kendi öznesinin anıt mezarını öylesine şaşılacak derecede inşa ediyor ki sanki o dev muhalifi olan zamanı güreşte böyle alt etmeyi becerecektir. Böyle bir içgüdüde ölümsüzlük isteği kendini gösterir: zenginlik ve güç, akıllılık, uyanıklık, hitabet, yükselen bir itibar, önemli bir ad - bütün bunlar burada yalnızca bir araçtır, o doyumsuz kişisel hayat iradesinin yeni hayat aramasına yarayan, nihayet sanal bir ölümsüzlüğe can atmasına yarayan araçlar.
Sayfa 62Kitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.