Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Nereden nereye...
Türkler'in çiçekten sonra gelen bir başka zevki daha var. İnsana tuhaf gelecek derecede ağaç dikimi ve bakımıyla uğraşıyorlar. En sevdikleri ağaçlar meşe, ıhlamur, çınar, çam, kestane, karaağaç, ceviz ve mezarlıklarda pek bol rastlanan servidir. Türkler'in, en'anevî diyebileceğimiz bir itikatla, bütün bu ağaç çeşitlerine karşı büyük bir hürmeti var. Mutlaka gerekmedikçe, ağaç kesmek veya yakmanın bir felâkete yol açacağına inanıyorlar. Türkiye'deki ağaçların bolluğu, güzelliği, yaşlılığı bu duygunun ne derecede olduğunu açıkça göstermektedir. Bir kelime ile, bir ağacı kesmek yahut kurutmak, tabiata karşı işlenmiş bir cürümdür, hele mezarlıklardaki ağaçları kesmek, onların gölgesinde ebedî uykularını uyuyanların ruhunu tahkir mânâsına gelir.
Sayfa 132 - Tableau Général de Lempire Othoman: Code Religieux. Tercüman 1001 Temel Eser Serisi No:3, Kervan KitapçılıkKitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.