"minnettar"
Yapılan bir iyilik karşısında kendini borçlu sayan, gönül borcu olduğunu düşünen kişi. Arapça, iyilik karşısında borçlu hissetmek mânâsına gelen minnet kelimesinin, Farsça sahip olan manasındaki -dar ekiyle türetilmesi sonucu oluşmuştur.
"Sen oyun diye seyrediyorsun, ben ateşin içindeyim. Yanımdayken minnettarım sana mestim. Sonra, sonra kör bir kuyuya yuvarlanıyorum. Kainat ve hayat bitiyor. Bazen tek kelime, sesinde hafif bir titreyiş önümde öyle bir uçurum açıyor ki!"
(Cemil Meriç/ Jurnal 1)
Sayfa 175Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.