Peri Gazozu ndan sonra okudum. Aynı akıcılığı bulamadım. Bunu kesinlikle öncelikle söylemem lazım. Zaten biliyorsunuz bir yazarın bir kitabına aldanıp da çok kitap alma ve mağdur olma durumunu yaşayan çok olmuştur. Buna tam bir mağduriyet demek doğru olmaz ama sıkıcı idi demek fazlasıyla doğru olur. Bu arada filmini de arkasından izledim. Filmi de doğal olarak aynı ağırlıkta. Hatta oyunculuktan dolayı belki bir tık önce geçmiş bile olabilir. Kitap yazım olarak akıcı bu arada. Konu sadece sıkıcı. Neyse kısaca incelememe geçeyim:
Hikaye aslında bilindik bir hikaye. Zaten konuda da çok bir farklılık veya şaşırtıcı yan yok. Edebi kalite hariç konu sizi pek etkilemeyecek. Belediye başkanı olmak isteyen bir doktorun hikayesini anlatıyor. Bu yol zor bir yol tabii. O nedenle ana kahramanımız kiminin düğününe katılıp kendini tanıtıyor, kimine mesleğini kullanıp genel kontrolü ücretsiz veriyor, kimiyle sırf çevresi var diye onlarmış gibi yaklaşmaya çalışıyor, kimine yemek ısmarlıyor, kiminin gereksiz nazını çekiyor, siyaseten üstlerine ise türlü yalakalıklarda bulunuyor. Bilindik bir çok mevzu. Çoğu da trajikomik tabii. Zaten siyasetin bence yarısı komik, diğer yarısı trajikomik.
Doktor olduğu için hikayenin temelini aşina olduğu bir alana temellendirmiş. Aynı konuyu bildiğiniz üzere Bir Zamanlar Anadolu da filminde de yapmıştı. Orada da otopsi sahnesi çok konuşulan bir sahne olmuştu. Kendisinin de otopsilere de katılan bir doktor olduğunu da düşünürsek bu pek tabii doğal bir hadiseydi. Yine savcı ile birlikte yazdığı uzman raporları da doktorluktaki hünerlerini sergilemek için kolay bir hadiseydi yazarımız için.
Kitapta ne karakter, ne de konu derinliği var. İkisinden de çok uzak. Ayrıca sonu yine Bir Zamanlar Anadolu da kıvamında. Yani tam yok gibi. Havada kalıyor. Devam etse daha çok seviniriz. Bu Ercan Kesal sineması ve edebi dünyası için normal bir hal almaya başladı. Belki de tarzı budur, bilemiyorum ama ben sevmedim.
Düğün sohbetleri, genel başkanı zulada beklemesi özellikle çok kötü bir kurgu örneği idi. Beklentinin uzağındaydı. Konu itibari ile daha harika işler kesinlikle çıkabilirdi.
Kitabın başına bu kitapta anlatılan tüm olaylar ve kişiler kurmacadır.Hayatımız gibi diye bir alıntı vardı ve kitap bununla başladı ama tam da gerçeğiyle yani yaşadıklarımızın birer örneği gibiydi. Ben sevdim bu giriş cümlesini. Siyasete de uyumlu geldi. Yalan bir dünyaya ciddiyetsiz bir yaklaşım. Hoş bir girişti.
Kitap Ercan Kesal için bir otobiyografik roman sayılabilir. Filmi ile paralel sahneleri görmek de yine beğendiğim bir yanı oldu. Genel anlamı ile vasat üstü bir novella sayılabilir.
Puanım 7.
