Dürüst olmak gerekirse, İncil'in büyük bölümü sistemli bir biçimde şeytani olmaktan çok, epey tuhaftır. Bu, bizim hiç tanımadığımız ve birbirlerini çoğunlukla tanımayan yüzlerce anonim yazarın, editörün ve kopyalayıcının dokuz yüzyıl boyunca düzenlemeler yaparak, değiştirerek, tercüme ederek, saptırarak ve "geliştirerek" karmakarışık bir şekilde birbirlerine yamadıkları tutarsız belgelerden oluşmuş bir seçki için gayet normal bir durumdur. Bu durum İncil'in bariz tuhaflıklarının bazılarını açıklayabilir. Ancak ne yazık ki dindar fanatiklerin bize ahlakın ve yaşam kurallarının yanılmaz kaynağı olarak gösterdikleri şey, yine bu tuhaf toplama kitaptır.