Karvin
@Vega_Vega
Çoğunlukla zararsız
İntp-t
Stavromula Beta
7 Temmuz
381 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Kahramanlar yaratmayın," derdi babam.
-Ganimet'in Sesi
Sözel Tarih'ten
Sayfa 329 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
“Yaşamı önceden tamamen planlanacak olursa insan kendini zincirlenmiş hisseder. Daha çok okumam gerekiyor, tanrı aşkına, buna ne zaman vakit bulacağım?”
Okur Takip Önerileri
Bence sanat endişesi yaratıcılığı öldürüyor.
- D.N.A
Hepimiz doğallıktan uzaklaşmış ve gerçeklerden kopartılmış haldeyiz. Kendimizi çok gergin ve dünyaya yabancılaşmış hissetmemiz hiç de şaşırtıcı değil, çünkü dünya bizi etkiliyor, ama biz dünyayı etkileyemiyoruz.
Çok uzaktaki birinin başına gelen korkunç bir acil durumla, hemen köşedeki kişinin başına gelenler arasındaki farkı birbirinden ayırt etmekte pek de başaılı değiliz. Bunlar arasında gerçekten bir ayrım yapamaz hale geldik ve bu nedenle Hollywood ürünü bir pembe dizi kahramanının başına gelenlere son derece üzülüp kendi kız kardeşimize olanlara duyarsız kalabiliyoruz.
Nasıl yapabileceğimizi bildiğimiz, ama ne yaptığımızı bilmeyip sadece yaptığımız pek çok şey var.
Kuantum mekaniği, evrenin birden çok sayıda evren varmış gibi davrandığı kavramına dayanan iddialar içerir, ama gerçekten de böyle olduğunu düşünmek, inanma eğilimimizi epeyce zorlar.
Ben bir yazarım ve kendimi ölü gibi hissediyorum.
Gelecekle ilgili kehanette bulunmak aptalca bir oyundur, ama skoru tutabildiğiniz sürece her oyun gelişmeye açıktır.
AMERICAN ATHEIST: Ateist hayranlarınıza nasıl bir mesaj göndermek isterdiniz?
DNA: Merhaba! Nasılsınız?
AMERICAN ATHEIST: Hayranlarınız, arkadaşlarınız ya da birlikte çalıştığınız kimseler sizi ateizmden "kurtarmak" istediler mi?
DNA: Kesinlikle hayır. İngiltere'de bu tür köktenci yaklaşımlara pek rastlanmaz. Pekâlâ, belki biraz yanılıyor olabilirim. Ancak (ve burada yaklaşımım son derece burnu büyük olacak) belki de ben öyleleriyle karşılaşmamaya çalışıyor olabilirim, tıpkı televizyondaki pembe dizi seyircilerinden ya da National Enquirer tarzı dergi okurlaından uzak durmaya çalışmam gibi. Peki, ama karşılaşacak olsaydım nasıl tepki veririm? Bu yüzden pek canımı sıkmazdım.
Tann fikri konusunda son derece kuşkuluydum, ama hayat, evren ve her şey için onun yerine koyabileceğim herhangi bir açıklamanın işe yarar bir modelini oluşturabilecek kadar bilgi sahibi değildim henüz. Ama yılmadım, okumaya ve düşünmeye devam ettim. Otuzlarımda bir ara evrim biyolojisine takıldım, özellikle de Richard Dawkins'in kitaplarına: Önce the Gen Bencildir, ardından Kör Saatçi ve birden (sanırım Gen Bencildir'i ikinci okuyuşumda) her şey yerli yerine oturdu. Bu çok şaşırtıcı sadelikte bir kavramdı, ama doğal olarak, yaşamın sonsuz ve aldatıcı karmaşıklığına yol açmıştı. İnsanlaın dinsel deneyimlerini anlatırken söz ettikleri huşu duygusu, bu farkındalığın benim içimde uyandırdıklarının yanında, samimi söylüyorum aptalca kalıyordu. Her zaman için algılamanın uyandırdığı saygı duygusunu, cehaletin uyandırdığına tercih ederim.
Bütün fikirler aynı düzeyde değildir. İçlerinden bir bölümü diğerlerinden daha sağlam, daha karmaşık, mantık ve felsefe açısından diğerlerinden daha iyi desteklenmiş fikirlerdir.
Evet, nerede kalmıştım? Hah, tamam.