Benliğimizi tümüyle tanıdığımızı kim söyleyebilir? Ben, bir başkasıdır. Hayvan, benliğimizdeki başkasıdır. Onda bulduğumuz, kendi karanlık, tuhaf ve tekinsiz tarafımızdır.
Önce atadam gibi bir melez hayvana ve sonra da insan binicinin bineğine dönüşen Hayvan, insana yolculuğunda eşlik etmektedir. Yolcu yürüyüşünde yalnız değildir; kah bineği olarak kah ona yol gösteren kah peşinde koşulan av olarak ya da başka bir deyişle gölgesi olarak
hayvan insanın hep yanı başındadır.