Hayatım kotu gittiginde neden mutsuz oldugumu yazıyorum,
boylece ruh halimle dalga geçmeyi başarıyorum.
"Bizi dinleyecek kimse olmadığı için yazı yazıyoruz. Edebiyat
olmasaydı, yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir
zaman öğrenemeyecektik."
Yalnızlık uzerine bir kitabı iki kişi birlikte yazamayız.
Başkalarından yardım alamayız. Yalnız olmak zorundayız.
Bu koşullar bana uyuyor, onumdeki beyaz kagıda bakarken
yalnızım.
Kitap kısa olacak, oyle olmasın umdugum yalnızlığım gibi.
Sayfa 11
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.