Sözde gazete okurmuş gibi yapan yaşlı adam elinden gazeteyi bıraktı. Kendisini tutamayıp sesli sesli güldü. Başlar kendisine çevrildi
Yaşlı adam gülerek,
— Batmaz beyler, bu memleket batmaz... dedi.
İçlerinde en çok sinirlenmiş olan,
— Nasıl batmaz, dedi, hem de öyle bir batar ki...
Yaşlı adam,
— Hiç merak etmeyin, batmaz... dedi.
— Nasıl olur da batmazmış peki? diye sordu biri.
Yaşlı adam yanıtladı:
— Baksanıza, bu kötülüklere, alçaklıklara, ahlaksızlıklara hâlâ sizin gibi kızıp bağıran çağıran,üzülen, dertlenen insanlar da var çok şükür. Ne zaman ki alışırız, artık bunlardan konuşmayız hiç, bunlar bize de olağan gelmeye başlar, işte o zaman batarız.
Ordakilerin hepsi de yaşlı adamın bilginçliğini sevimsiz buldular. Kırantadın biri yaşlı adama,
— Bağışlayın, dedi, siz kimsiniz?
Yaşlı adam hep o gülümseyişiyle,
— Ben, bu öykünün yazarıyım... dedi.
Sayfa 30 - Bu Memleket BatarKitabı okudu
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.