Şimdiki çocuklar ne biçim çocuklar ya??
Ne yüzlerinde kir ne burunlarından sümük var, hediye paketi gibi ortada geziyorlar.
Halbu ki biz öylemiydik: sümüğü kolumuza siler orda kururdu güneşe çıkınca kristal gibi parlardı kolumuzda. Sümük burnumuzdan akardı çene hizamıza gelene kadar ellemez geldiği an beynimize kadar çekerdik, 23 Nisan'da okuduğumuz şiirin ahengine göre şişer inerdi sümük balonu.
Hey gidi günler. Şimdi insanın çocuk sevesi gelmiyor hepsi ıslak mendil, dalin kolanya kokuyor🥲🥲