Uraz'ı dinlerken söyledikleri beni giderek daha büyük şoka sokuyordu. Onu ağzım açık bir halde dinliyordum.
"Çukura ulaştığımda minik elleriyle tırmanarak oradan çıkmaya çalışıyordu. Çok ufak tefekti, üzerinde mor bir elbise vardı ve elbisesi bile çamur içindeydi. Kayıp duruyordu. Çukurun başına geldiğimde ona ailesine haber vereceğimi söyledim. O ise bunu istemedi, kuzenlerinin onunla dalga geçeceğinden korktu. Bana kendim çıkarım, dedi ama bu mümkün değildi. Öyle inatçıydı ki çabalıyordu, ona yardımcı olmaya çalışsam da altı yaşındaydım, onu oradan çıkarmam imkansızdı. Doğrulup abime seslendim. Abim sesimdeki endişeyi fark edip oltayı bile denize atıp koşarak yanmıza geldi. Sonra kızı oradan çıkardık. Onu bir daha hiç görmedim ama inatçılığı, cesareti, çamura bulanmış mor elbisesi ve kısacık koyu saçlarıyla o küçük kızı uzun yıllar boyunca hiç unutamadım."
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.