Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

En küçük azarlama bana kulakları sağır eden bir gökgürültüsü gibi gelirdi ve beni o kadar büyük bir güçle yere sererdi ki çıldıracak gibi olurdum.Bu tür azarlamalar, karşılık vermek şöyle dursun, nesilden nesle ve sonsuz çağlar boyunca yankılanan derin bir " gerçeğin" beyanı gibiydi. Bu " gerçeği" ihtiva edecek gücüm olmadığı için o yaştayken bile insanlar arasında yaşayamayacağımdan şüphelenmeye başlamıştım. Ne başkalarıyla tartışabilir ne de kendimi savunabilirdim. Biri beni eleştirirse, ilk düşüncem karşımdakinin tamamen ve bütünüyle haklı olması gerektiğiydi, çok büyük bir hata yapmış olmalıydım, her şey bu kadar basitti işte. Bu tür saldırılara uysal bir sessizlik içinde katlanırdım ama içten içe ıstırap içinde katlanırdım ama içten iç ıstırap içinde kıvranır, dehşetten delirirdim neredeyse.
Sayfa 15 - İthaki
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.