İçinde bir tutam delilik olmayan hayat, eksik bir hayattır.
Bir trene binmek, rastgele defolup gitmek istiyorum, der 
Attila İlhan Sisler Bulvarı'nda. Hepimizde var o biraz yola çıkma isteği, kimimiz olduğumuz yerden kaçmak istiyor, kimimiz anlamını kaybettiği hayatı yeniden bulmak. Sahi, sizinki neden?
Hayatın anlamı nedir?
Yaşıyor mu yoksa sadece nefes mi alıyoruz?
Sanki hep bir şeyler eksik gibi ama ne?
Sürekli o eksikliği tamamlama çabası içindeyiz, kimimiz kendini işine daha çok vererek yapıyor bunu kimimiz kitaplara daha sıkı sarılıyor kimimiz hayatın akışında... Ne anlama ulaşabilen var ne yaşadığını hissedebilen. Kim bilir, belki de ihtiyacımız olan bir yolculuk... Ne der Coelho 
Mektub eserinde "... Musa bastonunu kaldırır ve Kızıldeniz yarılır. Çünkü ancak yolda yürüyecek cesareti olana yollar açılır."
Elif
Eserin başkahramanı yazarın kendisi ile genç bir keman virtüözü olan Türk kızı Hilal. "Hilal ben... Türkçede, ayın ilk günlerinde aldığı yay biçimi demektir. Ülkemin bayrağında da vardır Hilal." 
Nar Ağacı'nda bir cümle geçer: "Hepsinin bir yarası vardı ve her biri ayrı yerden kanamıştı." Ve hep şuna inanırım, insan yarası yarasına denk olanda kendini bulur. Yarasına iyi gelebilmek için mi yoksa daha çok kanatabilmek için mi onu zaman gösterir. Bilgelik arayışındadır Coelho ve bir süredir bilgelik yolundaki gelişiminin durduğunu hisseder, ustası J. ona bir yolculuk önerisinde bulunur: gönlünün seni çektiği yere... Ve o gönül durağını Rusya'da bulur. 9288 kilometrelik bir tren yolculuğu. Ve Hilal... O da anlam arayışındadır ve geçmişinden yaralıdır. İkisini bir araya getiren yol uzadıkça zamandan, mekandan uzaklaşarak her durakta başka anlamlara doğru devam eder. Tıpkı bir şarkıda olduğu gibi: "Başka bir evrende, en güzel halinle..." Ah 
22/11/63 çık artık aklımdan!
"Ne var ki zaman öğretmez; zaman bize yalnızca yorgunluk ve yaşlanma hissi verir." (s. 19)
Zamana bırakarak geçiyor ömrümüz. Oysa zaman hiçbir şeyi geçirmiyor. Her şey monoton bir seyir almış durumda: "Sırf bedeni temizlensin diye yıkanan, karın doyurmak için yemek yiyen, kalbi ileride sorun çıkarmasın diye yürüyen biri olup çıkmıştım." (s. 55) Bir yerde harekete geçmek gerek, "Yaşam harekete geçmeden önce doğru anı beklemektir," ama o anı yakalayabilmek için de bir çaba gerekiyor, belki uzun bir tren yolculuğu. Biliyorum, çekiyor içiniz. Doğu Ekspresi bile aklınızın bir köşesinde duruyor hâlâ. Otobüslerde bile aklınız cam kenarında. Yolu seyretmek falan hikaye, içten içe hep bir arayış içindeyiz.
"Mutsuzum, öyleyse varım." (s. 21)
Mutsuzluk bile bir yaşama belirtisi şu hayatta. Git gide duygusuzlaşıyorsun akıp giden zamanda. Bedeni olmasa da ruhani bir ölüm: "Cevap gayet basitti: Çünkü artık yaşamıyordum!" Tabutta Rövaşata filmini izlemiş miydiniz?
"Sen buna yaşamak mı diyorsun Mahsun? Yaşamak, farklı şehirler gezmektir. Tiyatroya operaya gidebilmektir. Güzel kitaplar okuyup şiirler dinlemektir. Bizimkisi yaşamak değil, katlanmak. Sen sadece nefes alıp verebildiğin için yaşadığını sanıyorsun. Ama ölmemek, yaşamak değildir." Ölmemek, yaşamak değildir. Ne kadar haklı değil mi?
Bildiğimiz birçok duraktan geçse de farklı yol ayrımlarına doğru gidiyor eser. Reenkarnasyon, önceki hayatta yapılanlara yönelik telafi telaşları... bildiğimiz rotalarda yabancı olduğumuz şeyler. Bir yere kadar merakla okuduğum eserde epey kopuşlar yaşadığımı itiraf edebilirim. Okuduğum her kitabında 
Veronika Ölmek İstiyor'daki duygu durumunu aramamın da bunda etkisi vardır muhakkak... O zirveydi, diğer kitaplarında yokuşlarda yoruldum.
Hep deriz ya "hayatınızı değiştiren bir kitap var mı, diye. Bu kitap da bizi "harekete geçiren" kitap olsun mu? Bir liste yapalım mesela, "Ölmeden önce yapacağımız 100 şey diye," asalım bir yere ve gerçekleştirdikçe bir tik bırakalım. Kim bilir, belki de yazmak yaşamanın ilk adımıdır. Ne dersiniz? Böylece yaşamımıza "bir tutam delilik" de gelmiş olur. Ben listeyi hazırlamaya gidiyorum.
·
2 artı 1'leme
·1.708 görüntüleme
Her kitapta hayran olduğum biri oluyor. Bu kitapta da Tao Ustası Yao oldu.
Evet, beklediğim inceleme gelmiş. 🥳 Yine şaşırmadığım, okumadığım hâlde ucundan, kıyısından da olsa içini hissedebildiğim bir kitap oldu Elif Sanırım yakın zamanda listeye eklenecek eserlerden ikisi olacak Veronika Ölmek İstiyor ve Elif Böylesine duygu akışını hissettirerek yapmış olduğunuz bu güzel inceleme için elinize, yüreğinize ve düşüncelerinize sağlık olsun, tekrardan. Ben yapılacaklar listesi hazırlar mıyım, bilmiyorum. Ama alınacaklar listesine 2 eseri eklemeye gidiyorum. Sevgiyle ve kitapla kalın efenim. 🥰🤗
Öncelik Veronika olsun lütfen... 😊
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.