Yeri gelmişken söyleyeyim. Hülya kadar esaslı bir gelini olacak insanın. Has kızım gibi oldu bana. Dert ortağım oldu. Ömrü hayatımda kimseye anlatamadığım sırrımı bir ona anlattım. O da ağzını açıp bir kişiye bile demedi, söylemedi. İlkin şaşırdı, niye demedin kimseye dedi, diyemedim dedim. Ben söylemem kimseye merak etme, dedi. Oysa ben ona biraz da söylesin diye anlattıydım. Kendim anlatamıyorum ya belki dedim kulaktan kulağa usul usul yayılır. Bana gelip sorarlar, baba böyle bir şey duyduk, aslı var mı, derler. Ben de başımı sallayıveririm, dedim. Ama anlatmadı kimseye.
Sayfa 115 - Doğan KitapKitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.