"Gözlerinin kahverengi dalgasına
dokundu elim
Bilinmeyen renklerin ülkesine
taşındım
yüzündeki ilk trenle
Öyle utangaçtı
sabah
Dizlerinin üstüne oturmuş ellerin
anlatıyordu
hayatın resmini
İnciler biriktirdin
bir yerlerime
Sevgilim
sesin dokunmasaydı
bir sürü güneş
yığılmazdı bu kapıya"