İnsanlar ölüm karşısında çok güçsüz, çaresizdir . Ölümü yok edemeyince onu yüceltmeye, ona tapınmaya, ölümün olmadığını ölümden sonra yeniden yaşama dönüleceğine inanmaya başladılar, öldükten sonra başka bedenlerde dünyaya döneceklerine inanarak ölümün korkunçluğunu azaltmaya çalıştılar. İnanıyorlar mıydı yoksa korkularını yok etmek için mi böyle düşünüyorlardı bilmiyorum.
Sayfa 86Kitabı okudu
·
283 görüntüleme
Zorunda değil her şeyi de o,bile.
Ama gider yalnız böyle yolla ile.
Dayan artık sende olan düz ile.
Açılmayan soru kalmaz üzülme!
Bu çözümse senden değil böbürlenme.
Ama bunun anlamı ne,söz söyleme.
İzle yalnız konuşanı dinleme.
Yani onu üstün kılıp kendinise ezdirme.
Bunu ona veren kendi sen de.
Verir düzü onun önünü geçme.
Geçirsen sana zulümü yaşatır.
Gurur yapsan senden öcünü alır.
Bu sadece şiirdi sözden korkma.
Onda zulüm olmaz bu sözden korkma.
Onsuz gelip bana sonu koyanda.
Olacak özgür kendini hiç korktma.
Ben yaranmış cisme bağlanmakdan.
Sen yok idin ona bağlanmadan.
Gurur yapdın onun verdiği hissden.
Sebebi var yapdın düzü bilmeden.
Ölüm,yaşam bunlar bir arada idi.
Ben gelince ayrılığı getirdi.
Yaşamı ayırıb,parçalayıb böldü.
Bu hayatta ölüm zamana döndü.
Ölüm,yaşam bunların açmasın bilir?
Cisme bağlanmadan ölüm korku getirir?
Bilgilerle ben olduğu bilir.
Fikirleri yalnız toplayan edir.
Söz toplamayan hem ölüdür hem diri.
O,ölümden nasıl korsun ben yok ki.
Söyle hissin kelimeye var gönülü?
Nasıl bunu eder,hiss gösterir düzü.
Söze gönül verenin yok dikkati.
Olmuş doğruyla,hatayı kelimelerle bilmeli.
Yığdığların toplar yaşaya bilsin?
Yaşayanı göremez başka ne etsin?
Verir,geçir,alır,anlatır ve son olur.
Neden yığsın yaşayarak sorulara son koyur.
Net olur ondan bilgi toplamaz.
Bu yüzden hem diri,hem ölü olmaz?
Ölümün sondur bunu herkes bilir.
Hissin kendi yaşananı yaşar ve terk edir.
Bu durumda neden gören bağlansın?
Bağlanmayı anlamayan yükseltsin!
Bu yüzden geçmişi o,saklamaz.
Kim saklarsa demek o,hiç anlamaz.
Yine burada yine çözür yaşıyor.
Yaşadıktan sonra çözüm buluyor?
Yaşayarak sonra çözüm yaratsa.
O,demekdir netlik yokdur onda.
Geçerek o,düz,yalnışı anlasa,
Yalnışla,düzsüz ölüb çatar o,sona.
Yalnışla doğru ele onun kendinden.
Başka nasıl kıymeti verir bilirsen?
Haraketler onun kendinden gelir.
Anlamaksa ona çözüm getirir.
Netliyi hiss den başka ne verir?
Nerede ne var acaba ona kim verir?
Bu yüzden düşünmeden cevapları o,alır.
Fikir etmir o,ebedi yaşayır.
Bu fikirin yarattığı hayatsa.
Yaradıbdır ödül hem de ceza.
Bunu yapıb hatadan uzak dursun.
Doğru ile kendin güçlü duyursun.
Kendin güçlü göstermek hedefinde.
Bu hedefin hile temelinde.
Bu bakış onun gizli hilesi.
Hileleri çözen bizden ireli.
Yapılanın neden böyle yapıldığını anlar.
Yapanınsa yapacağın o,önden duyar.
Onu hiç bir zaman salmak olmur tuzağa.
Tuzakların anahtarı sadece anlamağda.
Bu fikrin oyunuları yaman çok.
Sakladığı hileleri çözen yok.
Bunu anlamış,onu gören olmadı.
Bunu bilmiş bu nedenle oynadı.
Düşünerek kendine bir taht kurdu.
Abadim bu cevabı uydurdu.
Bu yüzden kendin saklamak için.
Yer armış kendin yaşatmak için.
Düşünerek farklı dünya yarattı.
Sonsuzluğu o,dünyaya taşıdı.
Burada yeri olmadığın anlamış.
Başka yere gitmekten çaresi kalmamış.
Bunu bilmiş,hissiyat onda üstün.
Yalan kurmuş,görülsün ondan üstün.
Yalanısa gören nasıl yaratdı?
Plan kuran kendin özgür apardı.
Nasıl böyle özgürce hareket etdi?
İç yüzünü gören yok kesin bildi.
Yoksa nasıl boş sözleri konuşur?
Doğrununsa karşısında yok olur.
Burada ona yaşayan son getirmiş.
Bu yüzden o,hissden yüz çevirmiş.
Ne yapasa da mühür vurur bu benden.
Ben yüceyim o,aslı kalsın benden.
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
Yaşamda yerleri değişir her an.
Burda da var olur zaman ve mekan.
Cisim şekilleriyle farklı görüner.
Değişer renkleri,ölçü,çekiye geler.
Matrial çohluğu katar ezemet.
Şekil değiştirmesi ölümdür elbet.
Ölüme denir ruhun çıkması.
Bedeni terk edip özgür olması.
Vücudsa şeklin değişir öyle.
Yaşamda sonsuzdur,ebedi yine.
Maddi,yaşamda yok olmur baksan.
Olmayan,bir şeyse var olmur bir an.
Var olan şeylerden yaranmış olan.
Var olan şeylere dönür var olan.
Vücudun zamanın arıyor insan.
Söyledi vücudlar yoktan yaranan.
Sonra söyledi kilden yoğrulan,
Vücuda hareket verdi yaratan.
Cisimler yaşarak yaşamda kalır.
Yaşamda onları hiss anlatır.
Yaşamak kelimesi hissetmek demek.
Hiss etmemek bu var mı,söyle öğrenek.
Yaşamda cisime hiss geldiği an.
Etrafta olanı denemez bir an.
Susuzluk geldiyse,yemek aramaz.
Koruma geldiyse serbest dolaşmaz.
Deneyip her şeyin kıymetin bilse.
Zamanı çatmaz ki,her şeyi geçse.
Geçerek her şeyi beyine yazsa.
Beyinde yer kalmaz her şeye baksa.
Etrafta olanlar sayısız,sonsuz.
Doğulan anında elbette suçsuz.
Bu yeni alanda yeni forumda.
Nasıl cevap görüp yaşayır burda?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.