kendimize, öfke deneyimimizi engellemeye ya da geçersiz kılmaya yönelik sorular soruyoruz: "Öfkemde haklı mıyım?" "Öfkelenmeye hakkım var mı?" "Öfkelenmemin ne yararı olacak?" "Ne işe yarayacak?" Bu sorular kendimizi susturmamıza ya da öfkemizi bastırmamıza yol açabiliyor.
Önce bu sorulari sorgulayalım. Öfke haklı ya da haksız, anlamlı ya da yararsız değildir. Öfke sadece vardır. "Öfkemde hakli miyim?" diye sormak, "Susamaya hakkim var mi ki? Ne de olsa daha bes dakika once su içtim; demek ki susamaya hakkim yok. Zaten su anda su içemeyeceksem, susamamin ne anlami var?" demeye benzer.
Öfke, hissettigimiz bir şeydir. Her zaman bir nedeni vardır ve ilgi görmeyi hak eder. Hepimizin, her seyi hissetmeye hakki vardir ve öfke de buna istisna degildir.
Sayfa 11Kitabı okuyor
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.