Ölmekte olan insanlarla ilgilenirken, onları daha hızlı ve daha yakından tanır hale geliyorsunuz. joanne'le birçok sohbetimiz oldu. "Tüm hayatım boyunca," diye anlatınıştı bir keresin de, "çocukluğumdan beri, diri diri gömülme rüyası gördüm. Yeraltındaki tabutumda yatıyor, nefes alamıyorum. Üç yıl önce teşhis konduğunda bilgi almak için ALS Derneği'ne gittim. Orada duvarda bir afiş asılıydı: 'ALS'li Olmak Diri Diri Gömülmeye Benzer."' joanne'in tekrarlanan kabusunun ne bir tesadüf, ne de doğaüstü bir sezgi olduğunu düşünüyorum.
Çocukluktaki varlığının psikolojik gerçeği, kimsenin görmediği ve duymadığı, gizli, umutsuz ve kasvetli yalnızlık imgesiydi. Anne-babası ve kardeşleri ile ilişkilerinde hiçbir zaman canlı ve özgür bir kişi olarak var olmamıştı. Neticede onda bu durumu yaratan şeyin, ailesinin geçmişinden gelen ve nesiller boyu süregelen hangi streslere işaret ettiği konusunda sadece fikir yürütebilirim.
Sayfa 79Kitabı okudu
·
209 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.