Anne
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum!
Acı nedir, tatlı nedir? bilmezdin:
Dilin, damağın ben oldum!
Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum;
Kolun, kanadın ben oldum..
Dilin, dudağın ben oldum!
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini,
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini:
Tülün, duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse, adımı
Söylemesinler bana:
<<<Onun annesi>> diyorlar.
Bu yeter, sevgilim, bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmeyim diye öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim, sana
O kadar ısındım ki..
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim...
Gün oldu, kırdın..
İncinmedim:
İlk oyuncağın
Ben oldum, yavrum,
Son oyuncağın
Ben oldum!
Lâyık değildim;
Lâyık gördüler:
Annen oldum, yavrum,
Annen oldum!
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.