Biriyle tanışmak yeni bir yolda yürümeye benziyor, bazen "Ben bu yolda hiç tökezlemem," diye düşünüyorsun çünkü hep yokuş çıktıktan sonra dümdüz bir caddeye adım atmışsın. Kalabalığı bir saniye için benimsiyorsun sonra ayağın takılmasa da kalabalık üzerine geliyor, yolda yürüyebiliyorsun ama insanlarla baş edemiyorsun; insanlar itiyor, yol hiç bitmeyecek sanıyorsun ama yol hep bitiyor, sadece başka bir yola çıkan caddelerden geçiyorsun. Bazen, şanslıysan kaldırımlarda dinlenebiliyorsun. Bazı sokaklarda öyle güzel müzikler çalıyor ki tekrar tekrar oradan geçmek istiyorsun.
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.