Sonra, pencereden tarafa baktı. "Tanıdığım bir ailede, ağabey çiftçi, ortanca oğlan hâkim, küçük kardeş de tuhaftır ama oyuncuydu. İşte öyle bir aileydi. Başlarda kardeşlerin arası iyi değildi, ama şimdilerde birbirlerine saygı duyuyorlar. Felsefe yapıyor değilim. Nasıl söylesem, herkes kendini tek başına açmış bir çiçek gibi görür, oysa ancak bir araya gelince kocaman bir çiçek çıkar ortaya. Aile dediğin böyle tuhaf bir şeydir işte.
Sayfa 88Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.