Ne olursa olsun, geriye kalan tek şey var: Ernest'i çok mutlu ettim. Onun fırtınalı hayatına yeni bir endişe kaynağı olarak değil, huzur ve rahatlık getiren bir güç olarak girdim. Ona sükunet verdim. Ona olan aşkımın ödülüydü bu. Hiç değişmeyen, her zaman sahip olduğum bir şeydi. Ona her şeyi unutturp zavallı yorgun gözlerinde mutluluğun ışığını görmekten daha çok beni ne memnun edebilirdi ki ...
·
148 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.