Hz. Ömer, dışında ve içinde doğru idi. Dışında doğru idi, bunun nedeni, başkasından insaf beklemeyişi, riyaset sevgisinin olmayışı, Allah’a kulluktan çıkmayışı, kendisini ilgilendirmeyen işlerle meşgul olmayışı, kendisiyle ve eksiğiyle ilgilenerek insanların ayıplarını görmediği için Hakkın çağırdığı işten yüz çevirmeyişiydi. Ömer içinde de doğru idi, çünkü Allah, Ömer’in kalbinde bir gedik bırakmamıştır. Dolayısıyla onun Allah’tan başkasına bir ilgisi yoktu.