eleme, kedere hatta sevince bir sınır tayin etmek... bunu, yalnız şehirlerde olur bilirdim. meğer insan, köylerde, dağ başlarında ve mağara kovuklarında da samimi olmak, içinden geldiği kadar gülüp ağlamak hürriyetine sahip değilmiş toplumun görenekleri, kuralları, insanların yarı çıplak yaşadıkları bu köstebek yuvalarında da aynı şiddetle hüküm sürüyormuş.
Sayfa 39Kitabı okuyor
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.