Sonra gittin.
Beyaz bir küf büyüdü evde,
tersten yağan kar gibi.
Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
Çocuk oldum sonra ağladım,
yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olsaydım.
·
1 artı 1'leme
·67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.